Nick Luyck: “Als student heb ik hier en daar al een studentenjob gedaan. Hierbij heb ik vaak veel geluk gehad. Op mijn eerste studentenjob had ik al een contract nog voor ik het zelf wist. Letterlijk. Op een dag kwam ik thuis van school en zat er een kennis van de familie aan onze tafel. Zij werkte in een grootwarenhuis. Ze zei: “Seg Nick, wil jij niet bij ons beginnen werken? Please zeg ja, want uw contract en uw kleren liggen al in de winkel.”
Mijn volgende studentenjob was op een interimbureau. Oorspronkelijk was ik bij dat bureau op zoek naar een andere studentenjob, maar na het interview waarbij ze me vragen stelden over wat ik al gedaan had en wat ik kon, zeiden ze: “We zoeken nog iemand voor hier op de bureau, 1 dag in de week.” Ik zei meteen ja!
Mijn huidige vakantejob is bij het horeca-uitzendbedrijf Mise en Place in Gent. Ik schreef me nogal onpersoonlijk in via de website maar kreeg al snel telefoon. Ik mocht de week nadien op gesprek komen.
Ik was al eens eerder op dat kantoor geweest en zag hoe de jobpers en de kantoormedewerkers zich kleedden. Gewoon, casual. Ondanks dat het een fatsoenlijk horecabedrijf is, waren de standaarden om er gewoon te gaan solliciteren niet al te hoog. Een short en sandalen zijn uiteraard uit den boze, dat weet iedereen. Maar ga ook niet overdressed op sollicitatie, dat geeft een stijve indruk.
Toen we onlangs op kantoor zaten te wachten voor het vertrek naar een andere job, was er net een sollicitatiegesprek bezig met een nieuwe mogelijke jobper. Hij had een maatpak. Het was lichtjes te groot, waardoor hij heel slungelig overkwam. Ook zijn onzekere bewegingen deden niet veel goeds aan zijn eerste indruk die hij bij mij achter liet. Of die jongen nu in dienst is, weet ik niet.
Zelf heb ik ook al tal van sollicitatiegesprekken afgenomen en vragen opgesteld. Als bestuurder van een jeugdhuis, een vzw, met personeel komt dat wel al eens voor.
Hoe zo een sollicitatie in een jeugdhuis er aan toe gaat? Niet veel anders als in een gewoon bedrijf, denk ik?
We starten met het opstellen en het verspreiden van een vacature. Op deze vacature staat een einddatum en we houden ons daar relatief strikt aan. Wij zijn ook maar mensen en geluk heb je of je hebt het niet. Als wij een vacature krijgen die net te laat is, maar eigenlijk nog voor de dag dat wij samenkomen, laten we ze soms nog toe. Je weet nooit wat je mist!
We lezen alle cv’s en motivatiebrieven grondig door en quoteren met een ++, +, ±, – of – –. We bespreken elke kandidaat afzonderlijk. De kandidaten die niet over het juiste diploma beschikken of niet de juiste ervaringen hebben, laten we niet komen voor een gesprek. Maar dat is niet het enige waar we naar kijken. We kijken ook naar hoe ze zichzelf verkopen. Overtuigen ze ons? Dan willen wij meer van dat! Zo was er onlangs een schoolverlater in het sociale werk, zonder echte werkervaring, die onze aandacht trok met een mooi uitziende cv en een prachtig en leuk geschreven motivatiebrief. Het was ieders favoriet!
Maar schrijf niet wat je niet kan bieden, natuurlijk. Bij het kennismakingsgesprek bleek al snel dat het idee over onze doelgroep totaal ergens anders lag en zag die sollicitant het lopende project totaal verkeerd in. Bye bye, tweede ronde!
Wat wij vragen? Dat wil je wel weten he? Inhoudelijke vragen over je cv en motivatie, jobgerelateerde zaken en we testen de sollicitanten op hun nodige inzichten met een opdracht van een kwartiertje. Na dat half uur praten en vragen stellen weten we meteen wat we in onze handen hebben.
De sollicitanten worden later uitgenodigd voor een tweede ronde waarbij ze een opdracht mee naar huis krijgen en stellen we vragen over de inhoud van de job en dergelijke. Het is niet gemakkelijk, maar zo is het leven.
Wat velen niet weten, is dat het sollicitatiegesprek soms al begint voor dat je effectief binnengaat. We hebben sterk contact met ons ontvangstcommité beneden. Zij slaan een geruststellende babbel met de sollicitant en geven een korte rondleiding. Achteraf bespreken we de eerste indruk en hoe mondig en sociaal hij was. Sommige mensen durven soms commentaar te geven op de rekruteerders ja, dan weet je dat je niet moet terugkomen.
Kort samengevat: kleed je naar de sfeer in het bedrijf, ga niet overdressed(!), verkoop jezelf met een aantrekkelijke en ordelijke cv en motivatiebrief, maar verkoop geen gebakken lucht, informeer jezelf goed over de job(inhoud) en de organisatie waarvoor je wilt werken en praat nooit slecht over je toekomstige job, dat komt sowieso fout terecht!
Veel succes met je zoektocht naar de beste job!”